Woensdag 28 februari – Schets van het idee doughnut dashboard. Het idee is in de basis eenvoudig: De donut van Kate Raworth is een data representatie. De buitenring toont op negen indicatoren hoe een bepaalde entiteit scoort ten aanzien van de ecologische bovengrens (daarboven spreek je van ‘overshoot’). De binnenste ring toont op twaalf indicatoren hoe een bepaalde entiteit scoort ten aanzien van de sociale ondergrens (daaronder spreek je van ‘shortfall’). De score op een indicator moet je kunnen meten en daar heb je data voor nodig.

Waar landen hun succes nu primair meten aan de hand van (groei van) bruto nationaal product zou je willen dat landen (maar net zo goed huishoudens als steden of regio’s – en uiteindelijk vooral de hele wereld) hun succes meten op de éénentwintig indicatoren van de donut. We moeten immers met z’n allen binnen de donut zien te blijven, anders gaat het mis met de mensheid.

Het idee doughnut dashboard is eenvoudig: als de donut in essentie een data-representatie is, laten we dan zorgen dat er donut-data-dashboards komen die mensen helpen hun activiteiten af te stemmen op de grenzen van de donut. Wat mij betreft is het doel dat donut-data-dashboards voor alle mensen de norm is, op alle schaalniveau’s. De ontwerp- of onderzoeksvraag is dan: Hoe bereiken we die situatie zo snel mogelijk. Daar gaat de zeer prille schets over.