Op 15 maart sprak de Tibetaanse monnik Geshe Pema Dorjee (aan te spreken als Pemala, zo leerden we) bij LBi over blending. Blending is de LBi term voor effectief samenwerkende teams bestaande uit onze bonte mix van specialisten: strategen, creatieven, media-mensen en techneuten. Hij deed dit vanuit zijn Boeddhistische kennis en overtuiging. Ik vat zijn verhaal hierna kort samen. Aansluitend was er een levendig gesprek. Die laat ik hier buiten beschouwing, maar ik kan er wel over melden dan de Geshe aangaf onder de indruk te zijn van de openheid en energie onder de ongeveer vijftig aanwezigen. Dat is toch mooi.
Pemala begon met het onderwerp zelfverzekerdheid, omdat goed samenwerken vraagt om een flinke portie daarvan. Zijn belangrijkste boodschap was dat zelfverzekerdheid gefundeerd moet zijn. Hij vertelde over de veelvoorkomende situatie waarin mensen complimenten krijgen en klakkeloos aannemen dat die terecht zijn. Dat is gevaarlijk omdat zelfverzekerdheid die niet op de werkelijkheid is gebaseerd van het ene op het andere moment ineen kan storten. Daarom is het belangrijk altijd scherp te onderzoeken of complimenten kloppen. Met andere woorden: Je moet je menselijke intelligentie blijven benutten om diepgaand te analyseren of complimenten waar zijn. En om dat te kunnen is het van belang dat je niet bevooroordeeld bent en vrij bent van negatieve emoties zoals bijvoorbeeld afgunst, haat of angst. Alleen dan ben je in staat je een beeld te vormen van de realiteit en kan je een zelfvertrouwen ontwikkelen waar jij en anderen in een samenwerking op kunnen bouwen.
Toen kwam er een zijstap naar verandering. In de Boeddhistische visie is alles altijd aan verandering onderhevig. Dat is een positief en inspirerend gegeven. Het maakt het makkelijker te geloven dat je zelf in staat bent dingen te veranderen. Alles beweegt tenslotte al. Maar het maakt ook duidelijk hoe belangrijk het is een richting te kunnen kiezen. Welke richting is goed en welke niet? Ook daarvoor is het belangrijk op een echte manier zelfverzekerdheid te zijn en nuchter te onderzoeken wat echt is en waardevol.
Het tweede onderwerp dat Pemala aansneed was potentie. Hij vroeg ons of wij ooit hadden gereflecteerd op ons potentieel. Vervolgens maakte hij krachtig duidelijk hoe bijzonder het is om mens te zijn. Alleen al door als mens geboren te zijn beschik je over een enorm potentieel. Hij gaf aan hoe goed het is je daarvan bewust van te zijn. En ook hoe belangrijk het is te begrijpen dat luiheid de grootste bedreiging is voor het realiseren van je potentieel. Dus, simpel gezegd, om goed te kunnen samenwerken moet je vertrouwen op je potentieel en hard willen werken.
Nu de Geshe had verteld over onze eigen rol in een samenwerking schakelde hij over naar de relatie met anderen. Hij deed dat door te vertellen over het gevoel van onafhankelijkheid dat jonge mensen kunnen ervaren als ze uit huis gaan. Later ontstaat vaak juist weer een gevoel van afhankelijkheid, van geld, een baan, of een huis. Volgens Pemala is het goed te onderkennen dat afhankelijkheid in wezen veel dieper gaat en omvattender is. Letterlijk alles wat wij doen heeft impact op anderen. Niets op onze planeet bestaat onafhankelijk van iets anders. Het is vanuit dit besef dat duidelijk wordt hoe belangrijk het is positief te zijn en vanuit vriendelijkheid en compassie relaties met anderen aan te gaan. Dit geldt op kleine schaal, in teams, maar is ook hard nodig voor de mensheid en wereld als totaal. Zo eindigde hij met een vriendelijke, maar ook indringende oproep goed te doen.
Teruglezend valt vooral de eenvoud van de lezing op. Ik denk dat er niets is gezegd waar je het niet mee eens kunt zijn. Daardoor zou je kunnen denken dat Pemala obligate teksten verkondigde, maar de lezing maakte juist grote indruk. Niet alleen op mijzelf, maar ook op veel anderen. Ik denk dat dit met twee dingen te maken heeft. Ten eerste zijn veel belangrijke waarheden waarschijnlijk eenvoudig, maar is de wereld zo vol ruis dat we ze vaak vergeten. Ze raken als het ware ondergesneeuwd. Ten tweede is er de persoon Pemala. Ik ben wars van dweperigheid en goeroes, maar kan niet ontkennen dat ik werd geraakt door zijn persoon. Zowel zijn levensverhaal als zijn aanwezigheid tonen dat hij de waarheden leeft. Dat geeft zicht op iets heel moois dat ook dichtbij is en dat plant iets in je dat je niet meer loslaat. Zo verging het althans mij.