Zaterdag 23 februari – Over Kim Putters, strategie, Strategemen en Mahjong.
Kim Putters (directeur Sociaal Cultureel Planbureau) in NRC over zijn recent uitgekomen boek Veenbrand:
‘We zitten door de technologische veranderingen volgens Kim Putters in een overgang die lijkt op de transitie van de boerensamenleving naar de industriële economie in de 19de eeuw. En de geschiedenis van dat soort transities stemt hem niet gerust. „In het verleden gingen dat vaak met conflict, ontwrichting en geweld gepaard,” zegt hij in zijn Haagse werkkamer. „Nu in Nederland is dat nog niet het geval, maar als je niet serieus neemt hoeveel moeite de omschakeling naar het nieuwe systeem kost, kan dat snel veranderen.’
Conflict, ontwrichting en geweld. Oorlog. Al een tijdje loop ik rond met het idee serieus aan ‘strategieontwikkeling namens the people’ te gaan doen. Het uitgangspunt daarbij zou zijn dat er, voor een gezonde toekomst van de mensheid, maatschappelijke en economische krachten zijn die overwonnen moeten worden (zie ter inspiratie het narratief zoals George Montbiot dat voorstelt). Wat bij mijn weten nog niet bestaat is een onafhankelijke denktank namens ‘the people’ die de strategieën die ‘the people’ ter beschikking staan op een rijtje zet, valideert op kansrijkheid en hapklaar aanbiedt. Zo’n club zou welkom zijn.
Als ik aan strategie denk, denk ik vaak aan Strategemen; een verzameling van zesendertig oeroude Chinese krijgslisten. Het zijn vaak meer tactieken dan strategieën, er zijn offensieve en defensieve en ze zijn bijna allemaal nuttig om te kennen. Neem de laatste:
36. Trek je terug: Als een nederlaag onvermijdelijk is, trek je dan terug. Als je aan de verliezende hand bent zijn er drie opties: overgave, onderhandelen en ontsnappen. Overgave is een volledige nederlaag, onderhandelen is een halve nederlaag, maar ontsnappen is geen nederlaag.
Met vrienden speel ik dezer dagen regelmatig Mahjong. Dat is een behoorlijk ingewikkeld spel, zowel qua proces als puntentelling. Strategie bij Mahjong is gedurende het spel slim en flexibel kiezen voor één van de ruim tachtig score variaties. Daarom ben ik op internet op zoek gegaan naar een gebruiksvriendelijke visuele samenvatting daarvan. Die blijkt niet te vinden. Waarschijnlijk is dat ook de kritieke succesfactor van ‘strategieontwikkeling namens the people’: de gebruiksvriendelijkheid van de strategieën.